قلعه رودخان دژ مستحکم گیلان

عکسبان :

قلعه رودخان دژ مستحکم گیلان

استان گیلان، در فاصله ۲۰ کیلومتری جنوب شرقی فومن در روستای رودخان و در ارتفاع بین ۶۵۵ تا ۷۱۵ متری از سطح دریا، در بلندترین نقطه کوه قرار دارد
شهر رشت در دورة پیش از اسلام و دست کم در دورة ساسانیان وجود داشته است .در زمانی که حکومت ساسانی رو به فروپاشی می رفت ، حکمرانی مستقل این دیار را گیلانشاه می نامیدند . پس از غلبه مسلمانان بر ایران ، اولین بار که نامی از رشت به میان آمد ،‌ سال 61 هجری قمری بود . در زمان صفویه به ویژه در دورة‌ شاه اسماعیل صفوی ، سرزمین گیلان به دو بخش :‌ « بیه پس » به مرکزیت رشت و « بیه پیش » به مرکزیت لاهیجان تقسیم می شد . حکومت بیه پیش از 943 هجری قمری به خان احمد گیلانی رسید و شاه طهماسب اول صفوی ، حکومت بیه پس را نیز به او سپرد . سرانجام شاه عباس اول صفوی گیلان را تسخیر کرد . در سال 1045 هجری قمری ، شهر رشت به دست استپان رازین روسی غارت شد . در سال 1722 میلادی نیز سپاهیان پتر کبیر ، رشت را تسخیر کردند . سپس روس های بلشویک در جریان تعقیب هواداران تزار رشت را به تصرف خود درآوردند . رشت در طول تاریخ خود ، وقایع اسف انگیز فراوانی را از سر گذرانده است . در زمستان 1246 هجری قمری ، طاعون شدید در گیلان شایع شد و در حدود شش هزار نفر را از پای درآورد . 56 سال بعد ، شهر به آتش کشیده شد و خسارات فراوان دید . در سال 1316 هجری قمری در رشت شورش نسبتاً دامنه داری علیه قانون خراج راهداری کارگزاران روس که از ساکنان دهستان ها دریافت می کردند ، به وقوع پیوست . به هنگام جنگ جهانی اول شهر رشت در معرض تاخت و تاز سپاهیان روس و بعد نیروهای انگلیسی و شورشیان محلی قرار گرفت و خرابی بسیار در آن به بار آورد .در سال 1920 میلادی ارتش سرخ باکو را تصرف کرد و وارد بندر انزلی شد . این کار موجب شد که حکومتی ضد انگلیسی به ریاست میرزا کوچک خان در رشت تشکیل شود . انگلیسی ها رشت را تخلیه کردند و با آتش زدن انبارهای خود و انهدام پل سفید رود ، رهسپار بغداد شدند . قوایی از تهران عازم سرکوبی انقلابیون شد . به موجب قرارداد 1339 هجری قمری ( 1921 میلادی ) که بین دولتهای ایران و اتحاد جماهیر شوروی منعقد شد ، گیلان و رشت از نیروهای روسی تخلیه شد . امروزه شهرستان رشت به عنوان مرکز راههای بازرگانی گیلان و بازار تجارت و واردات و صادرات مطرح است و به عنوان مرکز استان امکانات جهانگردی فراوانی دارد . فومن در دوران اسلامی به عنوان مرکز بخش بیه پس ( بخش غربی گیلان ) شناخته می شد . فرمانراوایان این منطقه را عمدتاً از خانوادة‌« آل اسحاق » می دانند که نسب خود را به خاندان های باستانی ایران از جمله به اشکانیان می رسانیدند . در زمان امیر دیباج ، فومن به تصرف مغولان درآمد . پـس از قـدرت یـافتن دودمان صفوی و تصمیم شاه عباس به برچیدن حکومت های محلی ، « خان احمد » ( آخرین فرمانروای لاهیجان از دودمان آل کیا ) و « محمد امین خان » آخرین فرمانروای فومن از دودمان آل اسحاق نیز از سپاه قزلباش شکست خوردند و سرتا سر گیلان زیر فرمان حکومت صفویه درآمد . قیام جنگلی ها از تولم آغاز شد و فومن ، پناهگاه مهم میهن پرستان و آزادی خواهان شد . در حال حاضر ، شهرستان فومن از مناطق زیبا و آباد استان گیلان است که ارزش های بسیار جالب گردشگری دارد

درباره قلعه

نقشه قلعه به شکل 8 انگلیسی می باشد. قسمت میانی جمع تر و دو طرف باز برای اینکه آن زمان بلندگو نبوده صدا به طرفین برسد و همچنین از قسمت میانی دوطرف غربی و شرقی در دیدرس نگهبان می باشد. چون درهای قلعه کوچک می باشد نشاندهنده نظامی بودن قلعه بوده و بلند بودن پله ها نشانگر قد بلند بودن آدم ها در آنجا بوده است. داخل برجها در تابستان خنک و در زمستانها شومینه جهت روشن نمودن آتش و گرم کردن تعبیه شده است. کوزه های گلی در قلعه وجود دارد که داخلش روغن حیوانات را می ریختند و در زمستان برای روشنایی از آن استفاده می کردند. در جنوب قلعه روی کوه شکافی وجود دارد که دو اتاق سنگی هر یک با گنجایش 50 نفر در آن است. دیده بانها در آنجا مستقر شده و در موقع هجوم دشمن با شیپور و آتش نیروهای قلعه را خبردار می کردند
رودخان نام قلعه‌ای است متعلق به دوره سلجوقیه که برفراز ارتفاعات جنگلی شهرستان فومن در روستای رودخان ساخته شده و 6/2 هکتار مساحت و 65 برج و بارو و دیواری به طول 1500 متر دارد. رطوبت بیش از حد هوا باعث رویش گیاه در لابه‌لای دیوارهای قلعه و پوسیدگی آنها شده، اما با این حال در مقایسه با قلعه‌های دیگر، رودخان سالم مانده است. قلعه رودخان، به طول یک هزار و ۵۵۰ متر، دارای ۴۲ برج و دیده‌بانی است. در این دیوار‌های قطور، منافذ و ترکش‌هایی برای ریختن مواد مذاب و تیراندازی نیز تبعه شده بود. در گذشته چشمه آبی در داخل قلعه جاری بود که وقت محاصره از آب آن استفاده می شد. این چشمه پس از زلزله سال ۱۳۶۹ گیلان خشک شد.قلعه رودخان، عظیم‌ترین دژ نظامی-حکومتی منطقه گیلان، در فاصله ۲۰ کیلومتری جنوب شرقی فومن از دهستان گوراب‌‏پس در بخش مرکزی شهرستان فومن قرار دارد. و در ارتفاع بین ۶۵۵ تا ۷۱۵ متری از سطح دریا، در خط الراس یکی از ارتفاعات منطقه واقع شده است. این قلعه که به سکسار و قلعه حسامی نیز شهرت دارد، از بزرگ‌ترین و با عظمت‌ترین دژهای نظامی گیلان و حتی ایران به شمار می‌آید و وسعتی بیش از ۵ هکتار دارد. برای رسیدن به قلعه باید از شهر فومن، روستاهای گشت، کردمحله، گشت رودخان، سیاه کش، سیدآباد و قلعه رودخان عبور کرد و بعد از روستای حیدرآلات تا قلعه که حدود ۵ کیلومتر است را باید با پای پیاده طی کرد.این قلعه‌ مهم تاریخی،‌ مدت‌ها تخت‌گاه و مرکز فرمان‌روایان گیلان بوده است. گفته می‌شود این بنا متعلق به دوره ساسانی می‌باشد که طی حوادث و رویدادها، تخریب و در زمان حکومت سلجوقیان تجدید بنا شده است. کما این‌که این قلعه تا دوره زندیه مورد استفاده حکام و فرمان‌روایان محلی قرار می‌گرفت و به نظر می‌رسد پس از آن، قلعه مورد استفاده قرار نگرفته و متروک مانده است. اما از زمان واقعی احداث این قلعه در تاریخ، نشانی یافت نمی‌شود. پیش از قرن دهم هجری، نام و نشانی از قلعه دیده نمی‌شود، اما برای نخستین بار الکساندر شودزکو محقق لهستانی الاصل که در سال ۱۸۳۰ میلادی، هنگام تحقیق در گیلان متوجه این قلعه شد، در یادداشت‌های خود موقعیت این بنا را ثبت کرده است. وی درباره قلعه رودخان نوشت «دژی است بر بالای کوهی در قسمت علیای رودخانه‌یی به همین نام، بام آن سنگی است و طرفین ورودی دارای دو برج دفاعی مستحکم هستند و بر روی کتیبه سر در ورودی آن حک شده است که این قلعه برای نخستین بار در سال ۹۱۸ تا ۹۲۱ هـ.ق برای سلطان ‌حسام ‌الدین ‌بن ‌امیره ‌دباج ‌بن ‌امیر ‌علاءالدین ‌اسحقی تجدید بنا شد.در سمت راست قلعه، رودخانه‌‏ای به همین نام قرار دارد که از ارتفاعات، سرچشمه گرفته و آب آن از جنوب به شمال در جریان است.گفتنی است، قلعه رودخان از دو بخش تشکیل شده است
ارگ یا محل اسکان حاکم و خانواده. ارگ یا شاه‌قلعه از دو طبقه و از آجر ساخته شده و در قسمت غربی این بنا واقع است. ورودی قلعه در سمت شمال جای دارد و در دو طرف آن دو برج عظیم سنگی دیده می‌شود
قسمت نظامی یا قورخانه. در قسمت شرقی قلعه رودخان، بناهای مخروبه وجود دارد. در قسمت شمال و جنوب، دیوارهای محصور کننده قلعه، برج‌های نگهبانی در فواصل مختلف، به چشم می‌خورد . اتاق‌های هشت ضلعی که از آجر ساخته شده، هنوز بر فراز برج‌ها دیده می‌شود
مساحت بخش شرقی کمتر از بخش غربی آن است. بخش شرقی شامل دوازده ورودی، زندان، در اضطراری، حمام و آبریزگاه و همچنین چند واحد مسکونی است و بخش غربی دارای دوازده ورودی، چشمه، حوض، آب انبار، سردخانه، حمام، آبریزگاه، شاه نشین، و چند واحد مسکونی که به وسیله برج و بارو محصور شده، می‌باشد
قلعه رودخان هم‌اکنون در دسته آثار گردشگری مشهور به شمار نمی‌رود، اما می‌تواند در صورت رسیدگی و توجه بیشتر به یکی از آثار و جاذبه‌های گردشگری استان بدل شود
در سمت راست قلعه، رودخانه‌‏ای به همین نام قرار دارد که از ارتفاعات سرچشمه گرفته و آب آن از جنوب به شمال در جریان است. علاقه‌‏مندان به دیدن قلعه بعد از عبور از شهر فومن، پس از گذشتن از روستاهای گشت , کر و محله، گشت رودخان، سیاه‌‏کش، گوراب‌‏پس، ملسکام و سعیدآباد به روستای قلعه رودخان رسیده و پس از گذشتن از حیدرآلات و طی سه کیلومتر جاده خاکی وارد اراضی پارک جنگلی قلعه رودخان شده و باید مسیر 5/1 کیلومتری صعود تا محل قلعه را از راه پله احداث شده, عبور کنند
قلعه کلا دارای دو ارگ شانزده قراول خانه است. در ورودی یا دروازه قلعه شمالی است و در دو طرف آن دو برج توپر بسیار عظیم ساخته شده است و بر بالای دروازه اصلی، کتیبه‌‏ای نصب شده بود که این کتیبه در حال حاضر در موزه رشت نگهداری می‌‏شود و مضمون کتیبه به شرح زیر است
خاطرنشان می‌‏شود: قبلا چشمه آبی که منبع اصلی آب قلعه بود، در حیاط قلعه دیده می‌‏شد و معروف است که این آب را با گنگ از ییلاق زردخونی آورده‌‏اند. این چشمه پس از زلزله سال 1369 گیلان خشک ؛ اما بعدها به‌‏وسیله میراث فرهنگی گیلان احیا شده است
در فاصله 20 کیلومتری جنوب غربی فومن در قسمتی از ارتفاعات پوشیده از درخت شهرستان سرسبز فومن در جنوب غربی استان گیلان، بقایای دژ مستحکم و عظیمی خودنمایی می‌کند که هیبت و صلابت آن هر بیننده‌ای را مسحور و متحیر می‌سازد. این قلعه مهم تاریخی که مدتها مرکز فرمانروایان گیلان بوده است از بزرگترین و با عظمت‌ترین دژهای نظامی گیلان و حتی ایران به شمار می‌آید. مساحت قلعه، بالغ بر 50 هزار مترمربع و در ارتفاع 600 متری در بلندترین نقطه کوه واقع شده است. برخی از صاحب نظران، بنیاد قلعه را به دوره ساسانیان نسبت داده‌اند. قلعه در زمان حکومت سلجوقیان تجدید بنا گردیده و از پایگاههای مبارزاتی اسماعیلیان محسوب می‌شده است. برای رسیدن به قلعه بعد از عبور از شهر فومن و گذشتن از روستاهای گشت، کردمحله، سیاه کش، شمس تالان، گوراب پس، هولس کام، سیدآباد و قلعه رودخان به روستای حیدرآلات می‌رسیم که از این روستا تا محل قلعه حدود 5 کیلومتر فاصله است که در حال حاضر بیشتر مسافت آن در قالب طرح پارک جنگلی سنگ چین و شن‌ریزی شده است. برای نخستین بار در سال 1830 میلادی الکساندر شودزکو «خچکو» محقق لهستانی‌الاصل هنگام تحقیق در گیلان متوجه این قلعه شد و در یادداشتهای خود موقعیت این بنا را ثبت کرده است. وی درباره قلعه رودخان می‌نویسد: «دژی است بر بالای کوهی در قسمت علیای رودخانه‌ای به همین نام، بام آن سنگی است و طرفین ورودی دارای دو برج دفاعی مستحکم است و بر روی کتیبه سر در ورودی آن حک شده است که این قلعه برای نخستین بار در سال 918 تا 921 هـ . ق. برای سلطان حسام‌الدین امیر دباج بن امیر علاءالدین اسحقی تجدید بنا شد
با توجه به اینکه شهر فومن دوران طولانی مرکز حکومت گیلان، پس از خاندان اسحاقوند بوده است، اهمیت قلعه بیش از پیش قابل توجه است. کتیبه‌ای که متعلق به این قلعه است و هم اکنون در گنجینه رشت نگهداری می‌شود، حاکی از آن است که برای اولین بار در سال 918 هجری (13-1512 میلادی) تا 921 هجری (16-1515 میلادی) به فرمان «سلطان حسام‌الدین امیر دباج بن امیر علاءالدین اسحقی، مرمت گردیده است. از این رو به قلعه حسامی نیز شهرت دارد. این قلعه از دو بخش ارگ (محل زندگی پادشاه و حرمسرای وی) و قورخانه (محل فعالیتهای نظامی و زندگی سربازان) تشکیل شده است. ارگ در قسمت غربی این بنا در دو طبقه واقع شده و جنس آن از آجر است. قراول‌خانه‌ها در قسمت شرقی به صورت دو طبقه با نورگیرها و روزنه‌های متعدد بر محیط اطراف مسلط است. چشمه‌ای در میان قلعه و گودترین محل آن وجود دارد
بخش شرقی قلعه شامل: دوازده ورودی، زندان، در اضطراری، حمام و آبریزگاه و همچنین چند واحد مسکونی؛ و بخش غربی دارای دوازده ورودی، چشمه، حوض، آب انبار، سردخانه، حمام، آبریزگاه، شاه‌نشین و چند واحد مسکونی که با برج و بارو محصور شده است
40 برج دیده‌بانی، دور تا دور قلعه را احاطه کرده که اتاقهای هشت ضلعی آن، با طاقهای رومی گنبدی پوشیده شده است. دور تا دور دیوارها و برجها روزنه‌هایی دیده می‌شود که شیب آن به بیرون قلعه و برای ریختن مواد مذاب و تیراندازی تعبیه شده است. در طول تاریخ قلعه، هیچ گاه دشمن به آن نفوذ نکرده و نتوانسته آن را فتح کند که خود نشان‌دهنده مهارت و فن‌آوری معماران بنا چه از لحاظ علوم نظامی و چه از لحاظ معماری آن است. این قلعه در منطقه فومنات در استان گیلان واقع شده است. این قلعه از زیباترین قلعه های کشور و با ارتفاع 1500 متر می باشد که در مقابل طبیعت زیبای منطقه قابل اغماض بود. با نگاه به بالا کوه های سر سبز را می بینی که پر شده از درخت و تا آنجا که چشم سو می کند سبز است و تو جز این سبزینگی چیزی را نمی بینی
برای رسیدن به این قلعه بعد از عبور از شهر فومن و گذشتن از روستاهای گشت ، کردمحله ، سیاه کش ، شمس تالان ، گوراب پس ، هولس کام ، سیدآباد و قلعه رودخان به روستای حیدرآلات می رسیم که از این روستا تا خود قلعه حدود 5 کیلومتر فاصله است که شامل مسیری زیبا همراه با رودخانه ای کوچک می باشد
برای اولین بار در سال 1830 الکساندر سودزکو(خچکو) محقق لهستانی الاصل هنگام تحقیق در گیلان متوجه این قلعه شد او می نویسد: دژی است بر بالای کوهی در قسمت علیای رودخانه ای به همین نام بام آن سنگی است ، و طرفین ورودی دارای دو برج دفاعی مستحکم است و بر روی کتیبه در ورودی آن حک شده است که این قلعه برای نخستین بار در سال 918 تا 921 ه.ق برای سلطان حسام الدین امیر دباج بن امیر علاء الدین اسحقی تجدید بنا شده است. به همین دلیل به قلعه حسامی نیز شهرت دارد.کتیبه هم اکنون در گنجینه رشت نگهداری می شود. این قلعه از دو بخش ارگ (محل زندگی پادشاه و حرمسرای وی) و قورخانه (محل فعالیت های نظامی و زندگی سربازان) تشکیل شده است. ارگ در قسمت غربی این بنا در دو طبقه واقع شده و جنس آن از آجر است
قراول خانه ها در قسمت شرقی به صورت دو طبقه با نورگیرها و روزنه های متعدد که بر محیط اطراف مسلط است
بخش شرقی قلعه شامل: دروازه ورودی ، زندان ، در اضطراری ، حمام و آبریزگاه و همچنین چند واحد مسکونی است. بخش غربی دارای دروازه ورودی ، چشمه ، حوض ، آب انبار ، سردخانه ، حمام ، آبریزگاه ، شاه نشین و چند واحد مسکونی که با برج و بارو محصور شده است. 40 برج دیده بانی ، دورتادور قلعه را احاطه کرده که اتاق های هشت ضلعی آن با طاقهای رومی گنبدی پوشیده شده است. دورتادور دیوارها و برج ها روزنه هایی دیده می شود که شیب آنها به بیرون قلعه است و برای ریختن مواد مذاب و تیراندازی تعبیه شده است. در طول تاریخ قلعه هیچگاه دشمن به آن نفوذ نکرده و نتوانسته آن را فتح کند که خود نشان دهنده مهارت و فن آوری معماران چه از لحاظ علوم نظامی و چه از لحاظ معماری آن است. تحقیقات سازمان میراث فرهنگی قدمت این قلعه را به دوره سلجوقیان نسبت می دهد اما همان طور که گفته شد روایت هایی نیز قدمت قلعه را به دوره ساسانیان نسبت می دهند و این به دلیل یافت دستشویی هایی است که موافق قبله ساخته شده است. این قلعه تا دوره زندیه مورد استفاده حکام محلی بوده است
در بدو ورود و پدیدار شدن قلعه ، نظر هر بیننده ای متوجه دروازه عظیم بالا و برج با هیبت آن می شوددر طرفین دروازه دو پایه بلند وجود دارد که محل استقرار محافظین قلعه بوده است
ورودی دروازه با 5 سکو از جنس سنگ لاشه به ارتفاع 1 متر ساخته شده است
آب انبار در بخش غربی و در 5 متری و ارتفاع 6.3 قوس جناغی از جنس سنگ به عرض 2 متر پایین ترین سطح قلعه به فاصله 140 متری از دروازه ورودی به صورت هشت ضلعی که اندازه هر ضلع آن 2 متر است.بنای قلعه از سنگ و آجر ساخته شده و در بخش های آسیب پذیر و حساس از سنگ و ساروج استفاده شده است و در بیشتر اتاق ها ، برج ها و سقف های گنبدی شکل آن ، آجر و گچ به کار رفته است.این قلعه در دوران قدیم در مواقع اضطراری می توانست چندین هزار نفر را برای مدت طولانی در خود جای دهد و آبی گوارا در تمام فصول سال در این قلعه جاری بود که پس از زلزله 1369 گیلان خشک شد
این قلعه در ارتفاعی بین 655 تا 715 متری از سطح دریا واقع شده است
این قلعه به سکسار و همان طور که گفته شد به حسامی نیز معروف است
مسیر قلعه در حال حاضر مرمت شده و طوری ساخته شده که هر کسی بتواند این مسیر را بپیماید
قلعه عظیم وشگفت انگیر قلعه رودخان در ۲۵کیلومتری جنوب غربی فومن که در حوزه جغرافیایی این شهرستان قرار دارد در قله کوهی در دل جنگل آرمیده است. حوادث طبیعی و دستبردهای انسانی هرچند که آسیبهای زیادی به این پیکره عظیم وارد کرده اند از عظمت و بزرگی آن نکاسته است. برای رسیدن به قلعه پس از عبور از شهر فومن، روستاهای گشت، کردمحله، گشت رودخان، سیاه کش، سیدآباد و قلعه رودخان در جاده ای که نیمی از آن آسفالت و نیمی دیگر خاکی است را پشت سر می گذاریم و به روستای حیدرآلات که جاده ای اتومبیل رو به آن ختم می شود، می رسیم. از اینجا تا قلعه را باید با پای پیاده که حدود ۵کیلومتر است طی کنیم. زمان لازم برای طی کردن این مسیر با پای پیاده حدود یک ساعت و نیم است

پیشینه تاریخی

در متون تاریخی تا قبل از قرن دهم هجری قمری نامی از قلعه رودخان برده نشده اما «خجکو » محقق لهستانی الاصل که سال۱۳۸۰ در گیلان حضور داشته از این قلعه یادو آن را اینگونه توصیف کرده که: «در دشت فومن و قسمتهایی از گیلان آثاری است که نمونه دهکده های کهن است. قلعه رودخان دژی است در بالای کوهی با رودخانه ای به همین نام. بام آن از سنگ و آجر است. در طرفین در ورودی دو برج دفاعی مستحکم است و...» در کتیبه سنگی که در گذشته بر بالای در ورودی قلعه نصب بود و اینک در موزه مردم شناسی گیلان نگهداری می شود، نوشته شده ، این قلعه که به نام قلعه حسامی است، نخستین بار در سال ۹۱۸ تا ۹۲۱ هـ.ق به امر سلطان حسام الدین بن امیره و باج بن امیره علاءالدین اسحقی تجدید بنا شد. تحقیقات سازمان میراث فرهنگی، قدمت این قلعه را به دوره سلجوقیان نسبت می دهد اما روایتهای دیگری بنای اولیه این قلعه را به دوره ساسانیان نسبت داده است کما اینکه این قلعه تا دوره زندیه مورد استفاده حکام و فرمانروایان محلی قرار می گرفت و به نظر می رسد پس ازآن قلعه مورد استفاده قرار نگرفته و متروک مانده است. قلعه رودخان، به طول یک هزار و ۵۵۰متر، دارای ۴۲برج و بارو است. در ساخت بنا از شیوه های معماری مختلف بهره گرفته شده که علاوه بر قدرت دفاعی قلعه از ویژگیهای معماری خارق العاده ای برخوردار است. ساخت دیوارهای قلعه به گونه ای است که از پستی و بلندیهای طبیعی منطقه حفاظت می کند و به عنوان یک قلعه حکومتی ـ نظامی از امکانات زیستی با توجه به آب کافی به صورت چشمه و آب انبار برخوردار بوده است. البته آب انبار آن هنوز هم با همان عظمت و زیبایی برجای مانده است. نمای کلی قلعه به شکل نامنظم از دو قسمت غربی و شرقی تشکیل شده و تمامی این دو بخش به وسیله برج و بارو محصور شده است. در بدو ورود و پدیدار شدن قلعه، نظر بیننده متوجه دروازه عظیم بالا و برج باهیبت آن می شود. در طرفین دروازه دو سکو از جنس سنگ لاشه به ارتفاع ۱‎/۵ متر وجود دارد که محل استقرار محافظین قلعه بوده است. ورودی دروازه با قوس جناغی از جنس سنگ به عرض ۲‎/۶ متر و ارتفاع ۳‎/۵ متر ساخته شده است. آب انبار در بخش غربی و در پایین ترین سطح قلعه به فاصله ۱۴۰متری از دروازه ورودی به صورت هشت ضلعی که اندازه هر ضلع آن ۲متر است ساخته شده، کف آن از سنگ و ارتفاع آن با نوک گنبد ۴‎/۵ متر است. از زیباترین بخشهای این قلعه، بنای شاه نشین است که درانتهای بخش غربی در فاصله ۲۰۰متری از دروازه و در بلندترین نقطه برفراز تپه ای طبیعی که مقر حکمران و پادشاه بوده است، بنا شده است. این قلعه دروازه کوچکتر دیگری نیز در بخش شرقی دارد که گویا از این دروازه در مواردخاص استفاده می شده است. قلعه فراموش شده تا سال۱۳۷۷ (حدود ۵سال پیش) این قلعه در خاموشی مطلق می زیست و در غربت تاریخی خویش آرمیده بود. تنها معدودی از جوانان عاشق وعلاقه مند از استانهای آذربایجان، اردبیل و نیز مردم بومی گیلان در فصلهای بهار و تابستان به صورت انفرادی یاگروهی به دیدار این بنای شگفت انگیز و درعین حال غریب می رفتند و همین دیدارها و رفت و آمدهای مردم، مسؤولین را متوجه عظمت این قلعه باستانی کرد که در پی آن اقداماتی در جهت بازسازی جاده ارتباطی ، پلهای موقت چوبی بر روی رودخانه های مسیر پیاده روی و سنگ فرش کردن مسیر از پای قلعه تا بالای آن صورت گرفت. نکته جالبی که به چشم می خورد، انبار بزرگی از آجر در محل بنا است که برای مرمت بنا از همین آجرها استفاده می شود. پس از آن، از طریق چاپ بروشور، عکس، فیلم و درج مقالاتی در روزنامه ها و مطبوعات و نمایش فیلمهای تهیه شده در رسانه های گروهی، توجه مردم به خصوص جوانان به این قلعه عظیم باستانی در سراسر ایران را جلب کرد. در دو سال اخیر، این حضور چنان چشمگیر و غافلگیر کننده بود که مشکلات فراوانی را برای بازدیدکنندگان به وجود آورد و مسؤولان نیز با حرکتهای نه چندان سریع خود قادر به جوابگویی به این حرکت بزرگ جهانگردی در منطقه نیستند. نبودن راه ارتباطی مناسب تا پای قلعه به خصوص چندکیلومتر انتهایی جاده که به صورت خاکی و بدون زیرسازی است، برای گردشگران مشکل آفرین است. نداشتن پارکینگ مناسب برای اتومبیلها، نبودن امکانات پذیرایی مانند رستوران، چایخانه و اقامتگاه، فقدان هرگونه امکانات رفاهی و تسهیلاتی در پای قلعه و... از مشکلات موجود در مسیر این مکان تاریخی است. متأسفانه مردم ساکن در نواحی مجاور قلعه که دارای اقتصاد دامی و کشاورزی هستند، از شرایط نامطلوب اقتصادی، بهداشتی و اجتماعی رنج می برند. از سویی دیگر، پایین بودن سطح دانش همگانی، نبودن زیرساختهایی مانند جاده، آب و برق (در بعضی قسمتها) محرومیت مضاعفی را بر مردم این منطقه تحمیل کرده است و این در شرایطی است که همین مردم در کنار بنای باعظمتی زندگی می کنند که حکایت از تمدنی کهن دارد. شرایط به وجود آمده ازنظر گردشگری در منطقه می تواند تحولی عظیم در جهت بهبود اقتصادی و اجتماعی مردم فراهم آورد. برای رونق منطقه بستر لازم برای سرمایه گذاریهای کوچک و بزرگ بخش خصوصی در این منطقه فراهم شود و حداقل برای سال آینده گردشگری که چند ماهی بیش نمانده با حمایت از سرمایه گذاریهای کوچک، امکانات و تسهیلات لازم برای گردشگران در سال آینده فراهم گردد